Lety, jako matka i silna, a zarazem wrażliwa kobieta

Tym razem przyglądamy się Lety, jako silnej kobiecie walczącej o prawdę i umiejącą przemówić do tłumu.

 

Trzeba było trochę poczekać, ale i notka dzisiaj równie długa, jak poprzednio. Zatrzymamy się tym razem, gdzieś koło 45 odcinka. Lety (czyli nasza Daniela) i Bernardo (czyli mężczyzna, z którym ostatnio spędza tyle czasu) są w kawiarni, bądź miejscu właśnie tego rodzaju. Oboje tak radośni. Następnie widzimy, że Leticia rozmawia z Octawio (a dokładniej Octavio Vázquez Solís, którego gra Hugo Aceves) i używa w swojej mowie słowa „icho„, czyli dziecko. Jak, więc daje się zauważyć gra on w jej życiu pewnego rodzaju dziecko. Mimo, iż nie dosłownie. Kolejny odcinek „Ścieżek miłości” pozwala nam spostrzec, jak Lety rozmawia przez telefon z Sebastianem (wspomniałam o tym, że to jej jeszcze filmowy mąż, którego gra Enrique Rocha?). Po czym, Lety idzie na targowisko. Jak się okazuje, nikt tam się z nią nie wita i nikomu do głowy nie przychodzi z nią  porozmawiać. Widać po Lety, że jest zagubina. Adorujący ją już w pierwszym odcinku serialu mężczyna pokazuje jej ulotki. Ulotki, na których jest ona i Sebastian. Tekst musiał być adekwatny, ponieważ Lety drze je na kawałki. Mimo to zauważa, że mężczyzna, który jej je podał nie wygląda na usatysfakcjonowanego. Lety padła ofiarą, jak się okazuje jakiś tekstów, które napisano, by czasami nie pospała spokojnie. Zwracając uwagę na gest mężczyzny zauważa, że na całym targu zostały one tak ambitnie porozmieszczane, że każdy je widział. Lety się jednak bierze w garść, staje na wysokości zadania i… przemawia do tłumu na temat zdjęć. Przemawia ostro i wyraźnie. I szczerze?? Szczerze to gratuluję jej siły, ile ludzi w takiej sytuacji albo powie tylko najbliższym, że to nie tak i przemilczy. Albo przemilczy, bo na swój sposób się poczują winni, albo po prostu stwierdzą, że co to w ogóle da. A ona przemawia. I do tego robi to w taki sposób, że jej słuchają dorzucając coś jeszcze od siebie. Słuchają aż tak, że w końcu słyszymy hasło „Viva Lety” i widzimy cieszących się ludzi na hasła Lety. Radość jest na tyle duża, że w końcu zaczynają wykrzykiwać samo jej imię, a ona dziękuje. Piękna scena, jak odgrywana przez Danielę Romo bohaterka wyszła z opresji.

Ścieżki miłości i rola Lety, matki i pożądanej kobiety

Daniela Romo w tej telenoweli wciela się już od pierwszego odcinka we wrażliwą kobietę rysującą obraz matki podczas wypłakiwania się na ławce jednemu z zalotników. Nie bez powodu. W miejscu, gdzie pracuje zjawia się człowiek, którego nie chce widzieć.
Kolejne fragmenty odcinka przedstawiają odgrywaną przez Danielę Leticia „Lety” López Albavera, jako matkę. Kobieta ma dobrego syna Estebana Fernández López (Jorge Consejo), który chroni ją i stara się pomagać. Zdarza się mu nawet wypędzić pewnego człowieka z mieszkania, gdy ten nachodzi znowu Lety. Po całym zajściu pyta jednak kim był ten człowiek, skoro doszło aż do takiej sytuacji, że potrzebowała jego wsparcia, by się oddalił. Poza tym, Lety ma też córkę (Manuela Ímaz, jako Rosaura Fernández López), która wyrosła na swój sposób na pyskatą pannę. To pierwsze zarysy roli Lety, granej przez Danielę.

Witajcie na blogu o Danieli Romo

Daniela Romo (a naprawdę Teresa Presmanes Corona), to aktorka, którą przyszło mi poznać oglądając telenowelę Ścieżki miłości (Las Vías del amor, 2002-2003). Z tym jednak wyjątkiem, że oglądałam ją o wiele później niż pojawiła się pierwszy raz w Polsce podzielona na odcinki. Jakoś nie mogłam się przekonać do tytułu, mimo, że w jednej z ról był obsadzony Jorge Salinas. Ten sam, którego wcześniej miałam przyjemność widzieć w innej telenoweli – „Zaklęte Serce” (2003-2004). Czasem mi się, jednak wydaje, że to nie tytuł, a sama Aracely Arámbula, do której nie mogłam się jeszcze przekonać. Mniejsza. Post jest o Danieli, więc do niej wracając. Ujęła mnie właśnie w „Ścieżki miłości„, gdzie pojawiała się na biało ubrana w czołówce grając postać zwaną Leticia „Lety” López Albavera.  Kolejną już rolą i drugą, gdzie miałam przyjemność ją zobaczyć była telenowela Zaklęta miłość(Sortilegio, 2009). Grała tam matkę trójki dzieci (jeden syn był przybrany, ale obdarzany takim samym uczuciem, jak reszta) o imieniu Victoria, Victoria Viuda de Lombardo. Daniela Romo dostała rolę, która pozwoliła też jej zmierzyć się z bliskością o wiele młodszego Gabriela Soto (grał Fernanda). Mimo wieku para była bardzo dobrana, co bardzo mnie ujęło.

Sama zaś Daniela Romo urodziła się 27.08.1959 (więc obecnie ma 54 lata). Data dnia, jak i miesiąca jest dla mnie bardzo bliska, jeśli rozłożyć ją na części – to pewnie dodatkowa rzecz, która mnie z nią łączy. Choć w sumie zauważyłam, to dopiero teraz pisząc ten post.
Miejsce urodzenia Danieli to stolica Meksyk w  państwie Meksyk
Na jednym z portali filmowych udało mi się znaleźć też jej wzrost, jest dość wysoka mierząc: 175 cm